29 Ekim 2009 Perşembe

-- YALNIZLIĞA ALIŞMALI --




Bavulları hep toplu durmalı insanın...

Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı...

Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vaz­geçmeli...

İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı...

Yalnızlığa alışmalı...





Çünkü "omuz omuza" günlerin vakti geçti. Dayanışma... günümüz borsasının değer kaybeden hisse senet­lerinden biri artık...

Bireyin keşif çağı, geride kı­rık dökük yalnızlıklar bıraktı.

Terörün bile bireyselleştiği çağdayız. Zaman, birlikten kuvvet doğurma zamanı değil; zaman, tek başına dimdik ayakta kalabilmeyi becerme zamanıdır.







İşte o yüzden alışmalı yalnız­lığa...

Sokaklar dolusu ıssızlıkla başbaşa yaşamayı göze almalı insan... Güvendiği dağlardaki karlara bakıp ders çıkarmalı... Hüzünlü bir şarkıyla paylaşı­lan gecelerde başım dayayacak bir omuz arama huylarından vazgeçmeli... Sofrada tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı...

Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar asmalı evin en görünür duvarlarına...

"Yalnızlık paylaşılmaz/ Paylaşmılsa yalnızlık olmaz" dizeleriyle başlamalı güne...

Telesekretere "şu anda size cevap verebilecek kim­se yok" denmeli, "... belki de hiçbir zaman olmaya­cak..."

Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı...







Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır.

Haklılığın onuru yaşatır insanı... Susmanın utancı öldürür.

O yüzden en sessiz gecelerde ''doğruydu, yaptım"la teselli bulmalı insan...

Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı... Kendiyle he­saplaşmaya çalışmalı...

Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır ol­malı...

Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözüpek olabilmeli...

Sessizliği, sese dönüştürebilmeli...



Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan...

Yollarla barışmalı...

Yalnızlığa alışmalı...

ALINTIDIR.... Can DÜNDAR

24 Ekim 2009 Cumartesi

//Çocukluğum//




Ve en çok seni özledim ben.
karşı komşunun sokağa çıkacağı zamanı beklemeni.
her teyzeyi annem gibi sevmeni.
sanki ayıpmış gibi kimselere söylememeni.
ve o bisikleti ilk gördügünde koşuşunu.


yağmurlu bir günde annenin elinden yediğin ekmeği.
islanan sokaklara bakıp duygulanmanı.
yaz akşamlarında oturdugun kaldırımı.seni bir kez daha görmek isterdim…
hiç konuşmadan
kısa pantolonlu siyah beyaz halini…
bir lokma boyunu….
diz çöküp yere sımsıkı… ama çok sıkı
sarılmak sana…
göz yaşlarımı omuzlarına bırakıp gitmek istiyorum şimdi
sana kim oldugumu söylemeden…arkama bakmadan
ağladığımı sana göstermeden
seni çok özledim
ama çok özledim
çocukluğum!!!

//sensizliğin tarifi‏//




sensizliğin tarifini yapabilirmisin
yalnızlık deme sakın
anlatabilirmisin geceyi
karanlık deme sakın

ben anlatayım sana sensiz kalmayı geceyi
dört duvar arasında yaşarken duyduğun tek ses
saatin tiktaklarıdır
göremediğin ama hissettiğin bir ruh vardır yanında
ellerini tutamadığın

gözlerine bakıp seni seviyorum diyemediğin
bir kara gölgedir o
her gece ayın yansımasında gelen
paylaşırken zamanı gece ve gölgelerle
o hayal aydınlatır karanlıktaki yüreğini

tatmadığın duygulara hapsolmuşsundur
yaşamaksa bu duyguları sevda
nerde olduğun önemli mi ey sevgili
bak demir parmaklıklar ardına hapsettiğin bu beden
sen olmadan da özgürce yaşıyor seni

karanlıklar içindeki ışıktan bedeninle
sabahlara varıyor hep yeni bir umutla
ve her güneş doğduğunda arkandan bakarken
doyamadığıgerçekliğine inanamadığı

bir aşkla daha çok büyüterek sensiz sevdasını
tekrar geleceğinden emin bekliyor bir sonra ki geceyi
sensizliğin tarifi yok ki

seninle dolu olan dünyada sessiz kalmak denir buna
hayalinle aydınlattığım bir odada
dopdolu yaşıyorum aşkı sevdayı ve seni

2 Ekim 2009 Cuma

özlemek,gurur,sevmek‏




Ozlemek..... ....

Ilk Defa Bu Kadar Sevdim Ozlemeyi Ve Ilk Defa Bu Kadar Nefret Ettim Ozlemekten.. .Yollara Hic Bu Kadar Sovmemisti Yuregim Canim Acimamisti Kimsenin Yoklugunda Bu Derece...Ve Bekletemedi Zaman Bile Beni Boyle....... ..Uzakliklar Gercekten Sevenleri Ayiramiyormus Ogrendik Birlikte Ama Gozlerim Heryerde Seni Ariyor...

Delirmeye Bu Derece Yaklamamistim Ben "Deliyim Ben" Diye Gezdigim Hicbir Animda...


Gurur!

Gurur Da Neyin Nesi?Hayatimda En Yakinimdakiler Icin Bile Vazgecmemistim Ben Gururumdan.. .Simdi Askima Dair Icinde Gurur Gecen Tek Duygum Askimla Gurur Duymamdir Herhalde.... .....

Hayat


Iste O Sensin!Hayatimsin. ........

VE SEVMEK!!!


Oyle Birseylerin Hosuna Gitmesi Degil Bu...Sevmek Nankorce Olmaz Oyle Herkesin Ssandigi Gibi........ .Gercek Sevgi Kosulsuz Sevdiginde Cikageliyor. ........Neden Sevdigini Bilmeden Seviyorsun.. .......


Ben Seni Birseylere Ragmen Degil Ben Seni Ragmensiz Seviyorum Demistin Ya Bana........ .Ben Seni Bana Ragmen Seviyorum!Sevmemeye Kosullanmis Hircin Birine Sevmeyi Ogrettigin Icin Seviyorum... Isin En Guzel Yani Aska Inanmama Meyilli O Hircin Bile Seviyor Seni........ .Simdi Seni Sevdigi Icin Kendimi Daha Cok Seviyorum... ......Ruhumsun Cunku....... ..Seninle Sicak Ve Canliyim...Sensiz Bir Morga Yakisiyor Bu Beden Ve Ucmaga Varacak Gibi Her An Bu Ruh.........


Ozluyorum... ......


Uyumak Uzak Kaliyor Artik Bana........ .Hem Hicbir Sey Yapmiyor Hem Cok Sey Yapioyorum.. .......Aldigim Her Nefesle Seni Yasiyorum Ve Seni Ozluyorum... ......


Nasil Oldu Da Anlamim Oldun Benim?

Ask Anlamlandirmak Midir Anlamsizliklari?


Hadi Gel Artik....... ..


Sarilayim Sana


Opeyim


Gozlerinin En Derininde Kaybolup


Tebessumunle Kendime Doneyim..... ....


Gel Artik


Cunku Bitmez Bu Ozlem


Ben Seni Seninleyken De Ozluyorum


Gel


Seni Seviyorum... ......