Ve en çok seni özledim ben.
karşı komşunun sokağa çıkacağı zamanı beklemeni.
her teyzeyi annem gibi sevmeni.
sanki ayıpmış gibi kimselere söylememeni.
ve o bisikleti ilk gördügünde koşuşunu.
yağmurlu bir günde annenin elinden yediğin ekmeği.
islanan sokaklara bakıp duygulanmanı.
yaz akşamlarında oturdugun kaldırımı.seni bir kez daha görmek isterdim…
hiç konuşmadan
kısa pantolonlu siyah beyaz halini…
bir lokma boyunu….
diz çöküp yere sımsıkı… ama çok sıkı
sarılmak sana…
göz yaşlarımı omuzlarına bırakıp gitmek istiyorum şimdi
sana kim oldugumu söylemeden…arkama bakmadan
ağladığımı sana göstermeden
seni çok özledim
ama çok özledim
çocukluğum!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder