kendimden yoruldum
sürekli maske takmaktan
içim kan ağlarken
insanlara gülmekten yoruldum...
hıçkırarak ağlamak isterken
gözyaşlarımı içime akıtmaktan
delice severken içimden dağlara denizlere
hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara
seviyorum diye haykırmak isterken
susmaktan yoruldum
mavinin her tonunda kaybolmak isterken
siyaha esir olmaktan yoruldum
kendimden yoruldum
hep güçlü olmak ne zordur
hep sorumluluk sahibi olmak
herşeyi bilmek zorunda olmak
ruhum yoruldu
çocukken genç olmak
gençken olgun olmak
çok yoruldum
çabuk tükettim ömrümü
yarınlarımı....
umutlarımı...
duygularımı...
geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim
oyunun adı hayat
başrolde ben
yardımcı oyuncular sevgi aşk acı geçmiş
senaryo konusu
herşeye rağmen mutlu olma sanatı
ve oyun bitti
perdeler indi ışıklar söndü
kendimden yoruldum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder