28 Eylül 2009 Pazartesi

Ölümüne Sevmek




Eyy şafaklarıma sakladığım güz güneşim
Kalbi kırığım,hüzün bakışlı yarim
Ben seni meleklerin sessiz huzuruyla sevdim
En güzel masalları düşlerine verdim geceleri
Ah benim aklımın karışığı,yaşam sevinci kuşum
Yıldızları saklasam akşamdan kalma sabahlarına
Sarhoşluğuna sığınıp birkaç kadehin,kollarında uyusam
Ne kadar hasretim sana bilsen,ne denli susuz
Sessiz dokunuşlarımla sokulsam,sana sokulsam
Hissetsen kalbimi beni canında duysan
Sonra istersen aşk,ister de ölüm olsan
Vız gelirdi bana attığın kurşuna hedef olsam
Gözlerin uçurum olsun razıyım ben düşeyim
Zehir tadında da olsa dudakların yarim
Uzat bana,uzat ki öpüp ben de öleyim
Gülden bir tabutta sana geleyim
Yak beni yedi tepenin zirvelerinde
Savur küllerimi tüm sevmeyi bilenlere
Savur ki ben yeniden,sadece seni seveyim....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder