
Sen;
Lugatimdeki kelimeleri bir bir rafa kaldırdığım tozlu kitaplarımsın,
Gözyaşlarımı rahmet niyetine üstüne yağdırdığım umutlarımsın,
Dilime dilsizliği öretip boğazıma düğümlenen hıçkırıklarımsın;
Sen en derine sakladığım geçmişimdeki yarınlarımsın.
Sen;
Geleceğime ışık tutacağını sandığım umutlarımsın,
Yükümü hafifleteceğini sandığım ağırımsın,
Kabul olacağını sandığım dualarımsın;
Sen yüreğimdeki kahırlarımsın.
Sen;
Gözlerine baktığımda 'Geleceğim' dediğin gelmeyenimsin,
İçime çektiğim en yüksek dağlardaki nefesimsin,
Bilmediğim sokaklardaki bildiğim eylemlerin en güzel sesisin;
Sen kanayan yanımın en acı çaresisin.
Sen;
Kalabalık sokaklarda cıkmayan sesimdeki yanlızlığımsın,
Harabe odalarda parçalanmış yüzümün kahkahasısın,
gözlerimdeki kahverengi acımasız civanımsın;
Sen uzun yollarımın kısasısın.
Sen;
Ölüme giden uçurumların sahibisin,
Dalgalı denizlerin en uç noktasındaki limanımsın,
Her an beni içine çeken bataklığımsın;
Sen ömrüme gelen en güzel , en acı , en gaddar ama tek sevdiğim sevgilimsin.